EEC Poland

Prelegenci


A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O P R S Š Ś T U W Z Ž Ż
 Mieczysław Bieniek

Mieczysław Bieniek

doradca społeczny ministra obrony, zastępca dowódcy strategicznego NATO w latach 2010-2013

Urodził się 19 czerwca 1951 roku w Krapkowicach na Opolszczyźnie. Służbę wojskową rozpoczął w 1969 r. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego (1981), studia podyplomowe w Królewskiej Akademii Studiów Obronnych w Wielkiej Brytanii (1995) oraz prestiżowy kurs zarządzania zasobami obronnymi kraju w Monterrey w USA (1997), ponadto szereg kursów w zakresie strategii i obronności. W roku 2004 obronił doktorat w zakresie bezpieczeństwa narodowego na Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Jesienią roku 1999 został wyznaczony na szefa Pionu Szkolenia i Ćwiczeń Kwatery Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO w Europie (SHAPE) w Mons. Generał Bieniek był pierwszym polskim oficerem, który objął tak wysokie stanowisko dowódcze w NATO.

Członek Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego w Warszawie oraz w Waszyngtonie. Profesor wizytujący Kolegium Obrony (ang. Defense College) NATO w Rzymie oraz Narodowego Uniwersytetu Obrony (ang. National Defence University) w Waszyngtonie, jak również UJ w Krakowie. Autor wielu opracowań i publikacji na temat bezpieczeństwa i obronności. Jest profesorem akademickim w Akademii im. Frycza Modrzewskiego w Krakowie.

W kraju dowodził elitarna 6 Brygada Powietrznodesantowa, oraz 25 Dywizja Kawalerii Powietrznej.

Bral udział w wielu operacjach pod egida NATO i ONZ , min. Dowodził wielonarodowa Dywizja w IRAKU W 2003 r, doradzał również afgańskiemu Ministrowi Obrony w zakresie wyszkolenia i wyposażenia armii afgańskiej. Był również polskim przedstawicielem wojskowym przy NATO i UE w Brukseli. Jako jedyny dotychczas polak piastował stanowisko Zastępcy Dowódcy NATO ds. Transformacji w Norfolk w stanie Virginia USA.

15 Sierpnia 2004 r. został awansowany do stopnia generała broni, a w listopadzie 2010 do stopnia generała.

Uhonorowany został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, oraz Złotym Krzyżem Zasługi, ponadto odznaczony Brązową Gwiazdą armii Stanów Zjednoczonych, Złotym Krzyżem za Dzielność Republiki Bułgarskiej, medalami Republiki Węgierskiej i Słowackiej, jak również Legią Honorowa Królestwa Hiszpanii.

Według Ministerstwa Obrony Narodowej był jednym z najbardziej dynamicznych i najlepiej wyszkolonych polskich dowódców, o wielkich zasługach w integracji sił zbrojnych z Sojuszem Północnoatlantyckim, wybitnym specjalistą od działań powietrzno-desantowych i specjalnych z olbrzymim doświadczeniem służby w organizacjach międzynarodowych. Z dniem 31 stycznia 2014 r. zakończył 45-letnią służbę w Siłach Zbrojnych RP.

Bierze udział w sesjach: