A B C D E F G H J K L Ł M N O P R S Š Ś T U V W Z Ż
 Jarosław Gowin

Jarosław Gowin

Stanowisko: Wiceprezes Rady Ministrów, minister nauki i szkolnictwa wyższego, Polska

Jarosław Gowin urodził się 4 grudnia 1961 r. w Krakowie. W latach 2011 - 2013 minister sprawiedliwości, odpowiedzialny za ustawę deregulacyjną. W latach osiemdziesiątych był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów oraz “Solidarności”. Stypendysta Uniwersytetu Cambridge. W latach 1989 -1994 pełnił rolę sekretarza a od 1995 do 2005 redaktora naczelnego miesięcznika “Znak”. Pomysłodawca Dni Tischnerowskich i Uniwersytetu Latającego ZNAK-u. Autor wielu książek, artykułów publicystycznych, recenzji i wspomnień. W 2003 utworzył Wyższą Szkołę Europejską im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie, której był rektorem do roku 2013. Senator IV kadencji. Członek Komisji Nauki i Edukacji oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Publicznej. Od 2007 r. poseł na Sejm RP VI i VII kadencji. Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Zjednoczona Prawica w sejmie VII kadencji. Podczas swojej pracy parlamentarnej pełnił m.in. funkcje przewodniczącego Zespołu ds. Konwencji Bioetycznej, przewodniczącego nadzwyczajnej Komisji do rozpatrzenia poselskich projektów ustaw o zmianie Konstytucji RP oraz członka Rady Bezpieczeństwa Narodowego. Współpracuje z Fundacją św. Mikołaja, działającą na rzecz tworzenia domów samotnych matek i hospicjów, a także ze stowarzyszeniem SIEMACHA. Zasiada w Radzie Patronackiej Krakowskiego Hospicjum dla dzieci imienia ks. Józefa Tischnera. Mieszka w Krakowie z żoną, trójką dzieci i wnukiem. Wolne chwile spędza z rodziną w górach lub na czytaniu książek. Miłośnik muzyki barokowej.  

Bierze udział w sesjach:

  • Człowiek w centrum - gospodarka, rynek, praca

    ZOBACZ WIĘCEJ
     

    Człowiek w centrum - gospodarka, rynek, praca

    Człowiek w centrum – gospodarka, rynek, praca

    Praca i pracownik a hierarchia wartości w gospodarce. Człowiek jest najważniejszy – od hasła do zarządzania. Potencjał w głowach, czyli zasoby ludzkie europejskich gospodarek. Kwalifikacje decydują o szansach rozwojowych.

    Dysproporcje, wewnętrzne zróżnicowanie i stopień otwartości europejskiego rynku pracy. Migracje, drenaż mózgów, rywalizacja o najzdolniejszych. Jak technologie przyszłości zmieniają życie prywatne i zawodowe? XYZ, czyli nowe pokolenia pracowników – problem czy atut? Zmiany w krajowych systemach edukacji wobec oczekiwań pracodawców. Jak kształcić dla rynku w realiach ciągłej zmiany? Kapitał społeczny, dobro deficytowe.

EEC

Szanowny Użytkowniku!

Oglądasz archiwalną wersję strony Europejskiego Kongresu Gospodarczego.

Co możesz zrobić:

Przejdź do strony bieżącej edycji lub Kontynuuj przeglądanie