Prelegenci

Profesor zwyczajny Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu emerytowany kierownik Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych, Chorób Wątroby i Nabytych Niedoborów Odpornościowych AM we Wrocławiu Profesor chorób zakaźnych, profesor zwyczajny Akademii Medycznej we Wrocławiu, wykładowca chorób zakaźnych i pasożytniczych na wydziałach Lekarskim, Pielęgniarskim oraz Zaocznym AM we Wrocławiu. Pracownik Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych, były sekretarz Sekcji Hepatologicznej. Członek Rady Sanitarno-Epidemiologicznej przy Głównym Inspektorze Sanitarnym (od 1983 r.). Przewodniczący Grupy Ekspertów ds. Zwalczania Zakażeń Związanych z Opieką Zdrowotną. Aktywny uczestnik debaty publicznej związanej z rozwiązywaniem problemów na polu ochrony zdrowia po wprowadzeniu w 1999 roku reformy opieki zdrowotnej. Dąży do wprowadzenia racjonalnych rozwiązań usprawniających poradnictwo i opiekę stacjonarną w zakresie chorób zakaźnych. Działacz w ramach programów służących opracowaniu standardów i procedur leczenia chorób zakaźnych. Swoją działalność naukową koncentruje na hepatologii zakaźnej oraz problemach wynikających z zakażenia HIV i AIDS, a także związanych z zakażeniami szpitalnymi i zoonozami. Były członek Krajowego Zespołu Specjalistycznego w dziedzinie chorób zakaźnych (1981-1989), Prezes Polskiego Towarzystwa Naukowego AIDS (1993-1998), konsultant krajowy w dziedzinie chorób zakaźnych (1993-2005), członek z wyboru International Association for the Study of the Liver (1986-1990), Przewodniczący Oddziału Dolnośląskiego Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych (1985-1994), od 1988 r. członek International Society of Interferon Research. Przez trzy kadencje, członek Komitetu Etiologii i Patogenezy Zakażeń Polskiej Akademii Nauk (od 1995 r.), członek Centralnej Komisji ds. tytułu i stopni naukowych (1993-2013). Do 2011 r. Kierownik Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych, Chorób Wątroby i Nabytych Niedoborów Odpornościowych AM we Wrocławiu. Autor i współautor ponad 300 prac naukowych z zakresu enzymologii i immunologii klinicznej, kliniki i leczenia chorób wątroby szczególnie wirusowych zapaleń wątroby oraz immunopatologii i terapii zakażeń HIV /AIDS. Współautor podręczników dla lekarzy i studentów medycyny oraz monografii. Współautor dwóch opatentowanych wynalazków z zakresu medycyny. Laureat Zespołowej Nagrody Naukowej im. Jędrzeja Śniadeckiego Polskiej Akademii Nauk – 1974 r., czterokrotny zdobywca Nagrody Zespołowej Naukowej Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej – 1973, 1975, 1990, 1997, laureat Zespołowej Nagrody Naukowej Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Techniki – 1979 r. Do 1996 r. corocznie wyróżniany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej Za dotychczasowe osiągnięcia w zakresie zapobiegania zakażeniom HIV i leczenia chorych na AIDS oraz za osiągnięcia naukowe dotyczące HIV/AIDS (ostatnio w 2008 r.). Absolwent Akademii Medycznej we Wrocławiu, otrzymał dyplom lekarza medycyny w 1966. Od 4 roku studiów stypendysta naukowy. Od 1968 r. pracownik naukowy w Klinice Chorób Zakaźnych Akademii Medycznej we Wrocławiu. Ukończył specjalizację w chorobach wewnętrznych w III Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych AM (pod kierownictwem prof. Edwarda Szczeklika, następnie prof. Seweryna Łukasika). Beneficjent licznych staży naukowych za granicą, głównie w ośrodkach hepatologicznych i specjalizujących się w AIDS, między innymi w: Umea (Szwecja), Londyn (Royal Free Hospital, Westminster Hospital and Koble Center, S.Mary Hospital), Bazylea (Szwajcaria). Specjalista chorób wewnętrznych i zakaźnych. Uzyskał doktorat w 1973 r., habilitował się w 1980 r.